ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΙΙ- ΟΙ Μ.Κ.Ο.

Όπως έγραψα και στο προηγούμενο post, αφορμή για την επίσκεψή μου στην Παλαιστίνη υπήρξε ένας καλός φίλος που εργάζεται σε ελληνική ΜΚΟ. Γι’ αυτό ήταν και πολύ φυσικό τις πρώτες μου πληροφορίες γενικότερα για το «Παλαιστινιακό» να τις μάθω από εκείνον. Από αυτόν πήρα και τις πρώτες μου πληροφορίες, όπως ήταν φυσικό, για τον ρόλο των ΜΚΟ στην περιοχή, τις οποίες και σας μεταφέρω. Κατ’ αρχήν στις οργανώσεις αυτές εργάζεται πλέον πολύ κόσμος, θα λέγαμε, διεκπεραιωτικά. Κι αυτό γιατί πολλοί από τους ενασχολούμενους είναι άνεργοι στη χώρα τους και με αυτή τους την ιδιότητα αποκτούν εργασία, άλλοι είναι επαγγελματίες με την έννοια ότι εργάζονται εδώ και πολλά χρόνια σε ΜΚΟ, άλλοι μέσα από τον ρόλο τους αρχίζουν να έχουν αναγνώριση και τέλος, άλλοι γιατί έχουν πολιτικο-ιδεολογικούς λόγους(κυρίως αριστεροί) και γι’ αυτό ασχολούνται στενότερα με το αντικείμενο θέλοντας να προσφέρουν ή ακόμα και να συμβάλλουν στην επίλυση του πολιτικού ζητήματος. Οι ξένες οργανώσεις διακρίνονται σε αγγλοσαξονικές (με ανθρωπιστικό ενδιαφέρον) και στις Μεσογειακές που εστιάζουν περισσότερο στα πολιτικά ζητήματα. Αυτές αριθμητικά δεν ξεπερνούν τις 10. Ανάμεσα στα στελέχη τους, βέβαια, θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχει κι ένα 1-2% που είναι θρησκευόμενοι και βλέπουν τα πράγματα και από μια ηθική σκοπιά. Ο αριθμός των ΜΚΟ που βρίσκονται στην Παλαιστίνη αυτή τη στιγμή είναι περίπου 90 μαζί με τις παλαιστινιακές ΜΚΟ. Οι περισσότερες από τις παλαιστινιακές ΜΚΟ έχουν πολιτικό προφίλ, στηρίζονται στη κοινωνία πολιτών, αφού δεν έχουν οργανωμένο Κράτος, και προσφέρουν περισσότερο κοινωνικά άλλοτε κτίζοντας ιδιωτικές κλινικές κι άλλοτε υποστηρίζοντας συνεταιρισμούς ή εκπαιδεύοντας τον πληθυσμό σε συγκεκριμένα επαγγέλματα. Οι ΜΚΟ βασίζονται σε χρήματα της Ευρώπης και της Αμερικής τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Εσωτερικών – Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης και Συνεργασίας αυτού που, μπορούμε να ονομάζουμε, Παλαιστινιακό Κράτος. Και το λέμε αυτό γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει Παλαιστινιακό Κράτος από την ώρα που παρεμβάλλεται το Ισραηλινό Κράτος. Πώς παρεμβάλλεται; Πρώτα απ’ όλα κτίζοντας τείχη και εμποδίζοντας τον κάτοικο της Δ. Όχθης(εκεί που τα σύνορα χωρίζονται από τον Ιορδάνη) να πάει στα διπλανά παλαιστινιακά χωριά ή στην παραλιακή Γάζα που είναι, επίσης, παλαιστινιακό έδαφος. Τι γίνεται σε αυτά τα τείχη-φυλάκια; Έλεγχος. Και, μάλιστα αυστηρός! Αν δεν έχεις άδεια – ΔΕΝ περνάς και, για να πάρεις άδεια πρέπει να έχεις λευκό ποινικό μητρώου(πράγμα αδύνατον για τους παλαιστινίους πάνω από μια ηλικία). Τα τείχη έχουν κτιστεί, υποτίθεται για ασφάλεια …αλλά μέσα στο παλαιστινιακό έδαφος εντελώς τυχαία….!!! Και πώς γίνεται το νερό να είναι πάντα από την πλευρά που το τείχος περικλείει τους ισραηλινούς οικισμούς ή εποικισμούς….!Ετσι το 80% του νερού είναι Ισραηλινό.
Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα των ΜΚΟ. Τις ημέρες που έμεινα προσπάθησα να δω και τα κατάφερα, αρκετούς εκπροσώπους παλαιστινιακών κομμάτων αλλά και ακτιβιστές από την Ισραηλινή πλευρά που υποστηρίζουν τη συνύπαρξη με τους παλαιστίνιους. Στο κοινό ερώτημα που τους έκανα σχετικά με τον ρόλο των ΜΚΟ, η απάντηση ήταν ΚΟΙΝΗ. Οι ΜΚΟ έχουν γίνει καθεστώς και αυτό που, πλέον προσφέρουν, είναι να βολεύονται τόσο οι Παλαιστίνιοι σαν δημόσιοι υπάλληλοι που εξαρτώνται οικονομικά από τη Δύση, όσο και οι Ισραηλινοί και οι υποστηρικτές τους γιατί τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται για το Πολιτικό ζήτημα εφόσον κάποιοι «φιλάνθρωποι» έχουν αναλάβει τον ρόλο του ρυθμιστή και φυσικά του παρατηρητή εκ του ασφαλούς. Οι βολεμένοι όλοι, δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ν’ αλλάξει η πολιτική κατάσταση και το εύκολο είναι πάντα πιο εύκολο….. και ουδέν μονιμότερο του προσωρινού….

…συνεχίζεται: προχωρώντας στην ουσία….